معرفی کتاب «سرمایه‌ جوانمردی در دوران میانه»

با مطالعه منابع تاریخی و متون ادبی که ما را در شناخت اجتماعات دوران میانه یاری می‌دهند، تصویری شگفت‌انگیز از شبکه‌های همیاری اجتماعی به‌دست می‌آید که چه در غرب مسیحی و چه در شرق اسلامی، با تکیه بر آداب اخلاقی و سنن آن جوامع شکل گرفته بودند: جوانمردان شمشیر (در غرب شوالیه‌ها و در شرق ایاران/ عیّاران)؛ جوانمردان عبادتگاه (در غرب دیرنشینان و در شرق اهالی خانقاه‌ها)؛ و جوانمردان اصناف (در غرب اتحادیه‌های پیشه‌وران و بازرگانان و در شرق اصناف و انجمن‌های فتوّت). این شبکه‌های همیاری غالباً مستقل از حکومت‌ها فعالیت داشتند و شاید به‌یُمن وجود آنها بود که با تداول قدرت و رفت و آمد سلسله‌های پادشاهان و امیران و جابجایی کانون‌های قدرت سیاسی، انسجام و موجودیت جوامع کم‌تر دچار تزلزل می‌شد.

در این کتاب می‌خواهیم ببینیم آیا می‌توان در لابه‌لای صفحات تاریخ جماعت‌هایی را سراغ گرفت که پیوندهای مستحکم اعضایش را در کنار یکدیگر قرار می‌داد و از دیگران متمایز می‌کرد، و با این همه آنها را از برقراری پیوندهای اخلاقی و اجتماعی گسترده‌ با جامعه بزرگتر باز نمی‌داشت؟ به‌بیان دیگر، آیا تشکل‌هایی مردمی وجود داشت که از سرمایه اجتماعی درون‌گروهی فراوان بهره ببرند و در عین حال از سرمایه اجتماعی ارتباطی حاصل از تعامل با بخش‌های دیگر جامعه نیز محروم نباشند؟ چه چیز باعث می‌شد برخی از این تشکل‌ها قادر به برقراری چنین موازنه‌ای بین روابط درونی و روابط بیرونی باشند و تشکل‌های دیگر از آن بی‌بهره بمانند؟

مطلب پیشنهادی

بررسی روابط دولت و مردم در ایران در فرآیند توسعه

شناسایی حلقه مفقوده توسعه در ایران معاصر

نگاهی به تاریخ پرفراز و نشیب برنامه‌ریزی توسعه در کشور ما که دارای قدمتی بسیار است، و فراتر از آن، مرور مباحثات فراوانی که در این زمینه شکل گرفته، ضرورت چرخشی روش‌شناختی مبتنی بر نگاهی بینارشته‌ای در مواجهه با پدیده توسعه‌نایافتگی و عبور از سطوح تحلیل خرد و تحلیل کلان و کوچیدن به سطح تحلیل توسعه‌ای به‌طور فزاینده‌ای صاحبنظران را دلمشغول خود ساخته است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *