ترجمهی غلامعلی کشانی
در دنیای بیرون، کتابهای زیادی از گاندی و در بارهی او، مخصوصا به زبان انگلیسی وجود دارد. اما در زبانِ فارسی تعدادِ بسیار کمی کتاب از او یا دربارهی او منتشر شده است. از این تعداد کتابِ کم هم، بیشتر به گاندیِ سیاستمرد و پدرِ استقلالِ هند توجه شده است. در حالیکه او وجوهِ فکری-عملیِ دیگری هم داشته که به آن کمتوجهی شده است. او در کنار دخالتِ تقریبا ناخواستهاش در سیاست’ کنشگرِ اجتماعی و صاحبنظر در بارهی اقتصاد، آموزش، توسعه (شکوفاییِ مادی و معنوی) و بهخصوص توسعهی روستایی بوده است. این ادعا در کتاب حاضر بهخوبی قابل دیدن است. او در این کتاب فرصت میکند که به این دغدغههای اصلیاش بپردازد.
گاندی در کتاب خودگردانیِ روستایی دقیقا نظریهی اقتصادی میدهد، به شکوفاییِ روستاها و خودگردانیِشان میاندیشد، راهحل میدهد و عمل هم میکند. در این نوشتهها میبینیم که این گاندیِ متفاوتْ بازهم رفتار خود را، همچون عملاش در عرصهی سیاسی، به دو اصلِ مهمِ فکری-رفتاریِ خود یعنی بیخشونتیِ شفقتآمیز (اَهیمسا) و پایداری در راه حقیقت (ساتیاگراها) پیوند میزند و این فکرها و عملها را دقیقا متاثر از این دو اصل میداند و نه چیزی دیگر…